Day 345: Mens uit de Jungle

*** for English, check below!

Weer een vliegveld, uren in de rij bij de douane, rennen naar de gate en net op tijd in het vliegtuig. Op naar de jungle! Bij aankomst weer een paar rondjes over het vliegveld om een pinautomaat te vinden om mijn visum te betalen (lekker handig als ze geen kaart accepteren) en als klap op de vuurpijl mag ik mijn backpack uitpakken bij de douane om te laten zien watvoor boek ik erin heb zitten (weet je wel hoe lang het duurt om alles er weer in te krijgen?!).

Goed, opgepikt door een privéchauffeur, toch fijn dat alles in Azië zo goedkoop is. Ik besluit het er deze dagen even van te nemen en ik heb een mooie kamer in een hotel van waaruit ik mijn tocht op zoek naar de orang oetan kan starten. Het personeel blijkt het maar wat leuk te vinden om me overal heen te rijden, dus mijn eerste vrije dag zit ik achterop een motor en wordt ik, met gevaar voor eigen leven, rondgeleid door het dorp, getrakteerd op het lokale fruit en krijg ik een privé tour door de vleermuisgrot. Dat is nog eens een grot! Ik klim over rotsen en boomwortels, wurm me tussen kleine spleten door en het voelt even alsof ik in een film rondloop, welkom op Sumatra!

Dan is het echt zo ver, de jungletocht op zoek naar de Sumatraanse orang oetan. Ik heb een beetje spijt van het avontuur in de grot want mijn beenspieren zijn al aan het verzuren voor we starten. Het valt fysiek nog best tegen om tegen de steile berg op te klimmen, me vasthoudend aan boomwortels om niet naar beneden te rollen. Maar als je dan, druipend van het zweet, na 15 minuten al je eerste mensaap tegenkomt, vergeet je alles even!

Tijdens onze tocht komen we er diverse tegen, de meeste zijn gerehabiliteerde orang oetans die wel gewend zijn aan mensen. Echter, we hebben ook het geluk om échte wilde orang oetans te zien, hoog in de boomtoppen. Wauw! We staan allemaal te trillen van de inspanning, we balanceren op smalle bospaadjes naast diepe afgronden, we glibberen over het mos, we gebruiken boomwortels als ladders en als lunch zitten we gewoon aan de nasi goreng op een boomstronk bovenop de berg. Een beetje spannend als de beruchte orang oetan "Mina" in de richting van ons kamp komt, zij kan nog wel eens aggressief worden! De gidsen zijn in rep en roer, proberen haar af te leiden met fruit, wij maken gauw een paar foto's van de aap die zo dichtbij is en maken ons dan toch wel gauw uit de voeten!

Dan breekt er een tropische regenstorm los, onweer en stromende regen, terwijl wij de berg af proberen te klimmen. We moeten naar het kamp aan de andere kant van de rivier maar het waterpeil stijgt drastisch met zo'n regenbui dus de gids zet er vaart achter! Achteraf gezien levensgevaarlijk, het pad veranderde in een modderbad/waterval en de weg naar beneden is dan toch wel diep! In elk westers land zou je een contract moeten tekenen voor de start van een dergelijke tour, maar wij banjeren gewoon achter de gids aan! Dan zit er ook nog eens een orang oetan midden op het pad, zichzelf proberend te beschermen tegen de regen door bladeren boven haar hoofd te houden. Daar sta je dan, doorweekt tot aan je een onderbroek, trillend van de inspanning, besmeurd met modder en een aap blokkeert de weg tussen jou en de gids. Ehh, oké mevrouw, wilt u even aan de kant gaan?

Uiteindelijk redden we het allemaal naar de overkant waar onze matjes overdekt worden met een zeil om het (soort van) droog te houden. Een goede noedelsoep en wat entertainment van de gidsen brengt ons de avond wel door! Gelukkig worden we allemaal droog wakker, maar helaas niet voor lang. Na nog een paar uur jungletrekking duiken we op de rubberboot in de rivier om terug te raften naar ons hotel. Dacht je dat je droog was!

Al met al een ongelofelijke ervaring; zo'n ontmoeting met de orang oetans, de mens van de jungle. Ik ben wel bekaf nu, goed dat ik op het vliegtuig naar Bali stap, daar kan ik wel even tot rust komen met een Balinese massage...


***
Day 345: Man of the Jungle

Another airport, hours in line at customs, running to the gate and just in time on the plane. Let's go to the jungle! When I arrive I first get to do a few laps around the airport to look for an ATM to pay for my visa (nice, when they don't accept card) and to make things more fun I get to unpack my backpack at customs to show them what kind of book I have in there (don't they know how long it takes to get everything back in?!)

Anyway, I get picked up by a personal driver, nice that everything is that cheap in Asia. I decide to make use of that the coming days and I booked a good room in a nice hotel from where I will start my journey in search for orang utans. The staff seems to enjoy it a lot to drive me around and show off that theyhave a blonde girl on the back, so my first day I get driven around town on a motorbike (fearing for my life at some points), they introduce me to some strange local fruits and tour me around the batcave. Now that's a cave! I climb over rocks and roots, squeeze in between the smallest spaces and it feels like I'm running around in a movie, like no one else has set foot there in a long time. Welcome to Sumatra!

The next day it's time, starting my jungletrekking to search for the Sumatran orang utan. I kind of regret the adventure in the cave cause my legs are already hurting before I even start the trekking. It's physically pretty demanding to climb up the mountain in that humitidy, hanging on to treeroots to stop me from rolling down. But when you stand there, dripping in sweat, eye to eye with an orang utan after onky 15 minutes in the woods... that will make you forget the hurt for a while!

We see many during our trip, most of them rehabilitated and quite used to humans. But we are lucky enough to see the real wild Sumatran orang utan aswell, high up in the trees. Wow! We are all shaking from the effort of climbing, we balance on small paths next to steep drops, we slip over the moss, we use roots as ladders and for lunch we just eat our nasi goreng, sitting on a trunk on top of the mountain. A little exciting when the famous "Mina" shows up, an orang utan that can get pretty aggressive. The guides are all focussing, trying to destract her with fruit. We sneak in a few photo's of the ape that gets this close, but quickly make an exit shen she comes a little too close!

Then the first tropical rainstorm of the season breaks the sky, thunder and pooring rain, while we try to descend the hill. We have to make it to camp on the other side of the river, but the water is rising to a dangerous level pretty quickly, so the guides make haste! Looking back it was pretty dangerous, the path changing into a mudslide/waterfall and the way down is pretty far to fall. In every western country you would have to sign waivers before starting trekkings like these, but not here, we just follow the guide as best we can! In addition we get an orang utan sitting on our path, trying to stay dry by holding leaves above her head. There we are, soaked to the bone, shaking from the climbingeffort, covered in mud and an ape is blocking us from the guides. Ehm, excuse me miss... could you step aside please?

Eventually we all make it to camp where our mats are covered by plastic to keep dry (sort of). A good noodlesoup and some eveningentertainment from the guides and all is well. Luckily we all stay dry during the night, but not for long. After a few hours walking in the morning, we jump onto our tubes to raft back along the river to our hotels. Think you were dry? Think again!

In the end an incredible experience; meeting the orang utan, the man of the jungle. I'm exhausted now though, luckily I'm flying to Bali where a Balinese massage will relax me!