Day 155: Staat 5

*** for English check below!
Terug naar het begin, mijn laatste avond in Melbourne neem ik de tram naar de buitenwijk waar we in eerste instantie gedropt waren. Oké, niet helemaal waar... mijn laatste avond in Melbourne zit ik op de bank televisie te kijken want ik moet de volgende ochtend heeeeel vroeg op. Maar dat is een beetje saai om mee te beginnen. Dus, op de één na laatste avond stap ik op de tram (deze keer met een geldig vervoersbewijs!). Mijn voeten raken het zand, de zon gaat onder en de kustwind suist om mijn oren. Ik wandel over de pier, langs tientallen vissers die niet veel geluk lijken te hebben, maar toch doorzetten in de avonduurtjes. Duisternis valt over de boten in de haven en dan hoor ik het... een licht gebrom gevolgd door wat gekrijs. Yes, gevonden!

Ehh, wat?! Ja, daar was ik naar op zoek... pinguins! Hier komen de kleinste pinguins ter wereld 's avonds terug aan land op de rotsen, na een dag vol jacht op visjes. Absoluut het bekijken waard! Vrijwilligers staan klaar met hun rode lampen, om te zorgen dat toeristen geen hinderlijke flitsen gebruiken met hun camera. Geduldig beschijnen ze de pinguins met hun diervriendelijke licht en sommige lijken zelfs voor ons te poseren (de pinguins, niet de vrijwilligers). Wildlife spotten zorgt altijd voor een geslaagde avond!

Mijn kamer deel ik met een stel Italianen en een Amerikaanse. Zij hoort het andere stel met elkaar praten en zucht dat ze zo romantisch klinken, daar kan ze wel uren naar luisteren... Ik schiet in de lach en help haar snel uit de droom als ik uitleg dat ze eigenlijk een gesprek voerden over een bacteriële ontsteking. Ik spreek geen Italiaans, maar de woorden voor antibiotica en infectie lijken mij vrij universeel!

Aan het eind van de week reis ik door naar het noorden. Daarvoor moet ik echter eerst terug zien te komen naar Adelaide. Om optimaal gebruik te maken van mijn 2 maanden hop-on-hop-off treinticket, boek ik een stoel op de dagtrein van Melbourne naar Adelaide, The Overland. Die 10 uur is natuurlijk een reisje van niks vergeleken met mijn eerdere treintochten! Omdat de gemiddelde leeftijd op die trein ongeveer 70 leek te zijn, kan ik er ook niet veel spannends over vertellen. Traditiegetrouw heb ik het spel "zoek de kangaroe" wel voortgezet. Na dode kamelen en dingo's waren het dit keer koala's langs het spoor (levend en wel!).

Terugkomst in Adelaide voelt als thuiskomen als ik opgepikt wordt door Donna. Mijn luchtbed staat al klaar en de fles wijn wordt opengetrokken als we vanaf haar balkon de zon onder zien gaan op Henley Beach. Een heerlijk diner aan de kust, veel gelach en een maansverduistering later (of was het nou gewoon een wolk?) kruip ik onder de dekens voor een voorlopig laatste nacht in Zuid Australiė.

Mijn treinavontuur is compleet als ik de volgende dag op de derde en laatste treinroute ingecheckt wordt. Na de Indian Pacific van/naar Perth en de Overland vanuit Melbourne kruip ik nu op mijn slaapstoel op de Ghan, op weg naar Alice Springs voor een outback-avontuur! Mijn geluk, mijn maatje uit het café is ook werkzaam op deze trein... dat moet een goede rit worden. Met z'n allen (ik ben inmiddels treinveteraan) heten we ook een nieuwe medewerker welkom in onze 'rode' klasse, uiteraard de meest gezellige van de hele trein! Goed, zoals gewoonlijk vliegt de tijd voorbij met nacho's, muziek en gesprekken over koalas (kan je die nou wel of niet eten?), films (daar kan ik uiteraard uren over kletsen) en andere ongein. Het spel 'zoek de kangaroe' kwam deze tocht helaas niet verder dan 'zoek de koe'.

Na (slechts) één nachtje arriveren we op mijn volgende bestemming en ik kan weer een staat afvinken van mijn lijstje. Na New South Wales, South Australia, Western Australia en Victoria, ben ik nu de grens overgegaan naar de Northern Territory. Ideaal, opgepikt vanaf het station en gedropt bij het hostel waar ik een 4-persoonskamer voor mezelf blijk te hebben. Het avontuur kan nog even wachten, ik plof neer bij het zwembad!

***
Day 155: State 5

Back to the start, on my last night in Melbourne I take the tram to the suburb where we were dropped off in the first place. Alright, not entirely true... my last night in Melbourne is spent on the couch watching tv because I have to get up reaaaaally early the next morning. But that is a little boring to start with. So, on my second to last night, I step on the tram (this time with a valid ticket!). My feet hit the sand, the sun is setting and the coastal wind blows my hair around my head. I stroll along the jetty, past a dozen fishermen who don't seem to have very much luck, but take their chances anyway. Darkness sets on the boats in de harbour and then I hear it... a slight humming followed by some cries. Yes, found them!

Ehh, what?! Yes, that was what I was looking for... penguins! Here, the world's smallest penguins come to shore after sunset, back on the rocks after a day of swimming and fishing. Absolutely a sight worth seeing! Volunteers stand ready with their red lights to make sure tourists don't use the harmfull flashes on their cameras. Patiently they put the spotlights on the penguins with their animal-friendly torches and some of them even seem to pose for us (the penguins, not the volunteers). Wildlife spotting always makes for a good evening!

My room is shared with a few Italians and an American. She overhears the others speak and sighs that they sound so romantic, she could just listen to them for hours... I start laughing and quickly help her wake up by telling her that they were actually having a conversation about a bacterial infection. I don't speak Italian, but the words for antibiotics and infection seem fairly universal to me!

At the end of the week I'm headed up north. To do that I would have to get back to Adelaide though. So to make most of my 2 month hop-on-hop-off trainticket, I book a seat on the daytrain from Melbourne to Adelaide, the Overland. This 10 hour trip is ofcourse nothing compared to the multiday trips I've had! Because the average age on this train seems to be about 70, there's not much exciting I can tell about it. To stay with the tradition, I followed up on the game "spot the kangaroo". After dead camels and dingo's, this time it was koala's to be found along side the tracks (alive and well!).

Back in Adelaide feels like coming home when Donna picks me up from the station. My airmatress is ready and the bottle of wine is opened as we watch the sun set on Henley Beach. After a nice dinner, much laughter and a lunar eclipse (or was that just a cloud?) I crawl under the blankets for a (for now) last night in SA.

My trainjourney is completed when I get checked in the next morning on the third and final trainroute. After the Indian Pacific to/from Perth and the Overland from Melbourne, I now curl up in my sleepingchair on the Ghan, on my way to Alice Springs for some outback adventure! My luck, we have the same crew as I had on my first traintrip... that means we're in for a good ride.All of us (I'm a trainveteran by now) welcome a new crewmember to our 'red' service, ofcourse the most fun classe of the whole train! Right, as usual, time flies by while eating nacho's, listening to music and talking about koala's (so, can you eat them or not?), movies (I can talk for hours about this ofcourse) and other nonsense. The game 'spot the kangaroo' sadly didn't come a whole lot further than 'spot the cow'.

After (just) one night sleep, we arrive at my destination and I can add another state to my list. After New South Wales, South Australia, Western Australia and Victoria, I now crossed the border to the Northern Territory. Perfect, being picked up from the station and dropped off at the hostel where I appear to have a 4-person dorm to myself. Adventure can wait a little bit, I just put my feet up at the pool!