Day 151: een missie in Melbourne

*** for English check below!

"Sorry, we zitten volgeboekt, druk weekend hè" is het welkom dat we in de eerste paar hostels krijgen. Anne en ik zijn na ons liftavontuur gedropt in een buitenwijk van Melbourne, door een oude rocker en zijn hond. Helaas hadden we er geen rekening mee gehouden dat de finale van het WK cricket in Melbourne gehouden wordt dit weekend. Ja, weten wij veel, daar bemoeien wij Europeanen ons niet mee! Met een flinke omweg en een zwart ritje in de tram (waar worden die stomme kaartjes verkocht?!) komen we in het centrum. Het OV voelt zó herkenbaar; ze hebben hier ook een in- en uitcheck systeem ingevoerd. Het is echter, zo mogelijk, nóg slechter georganiseerd dan in Nederland. Ik ben hier inmiddels bijna een week en ik snap nog steeds niet hoe het werkt! Ach, ik loop wel...

Eindelijk een vrij hostel gevonden, waar ze elk uur de prijzen lijken te veranderen. Ja hallo, toen ik anderhalf uur geleden belde, was de kamer nog 6 dollar per nacht goedkoper! Maar goed, ik ga hier niet eerder weg dan dat ik het goedkope tarief krijg. Dus, zo gezegd zo gedaan, we krijgen een goedkope kamer en het blijkt dat we de 12-persoonskamer voor onszelf hebben! We laten de instant-noedels even voor wat ze zijn en besluiten lekker uit eten te gaan om een beetje de sfeer van Melbourne te proeven.

Nog één dag samen, voordat Anne de bus terug naar Adelaide neemt om op tijd te zijn voor haar vlucht. We struinen over de Victoria Market, genieten van straatmuzikanten en relaxen onder palmbomen in het park. We zijn dan wel in een wereldstad, maar na deze chaotische week zijn we eigenlijk allebei toe aan een avondje op de bank met een kop thee. We trekken ons terug in het hostel en ploffen neer op de bank. Ook wel eens lekker!

De volgende dag ben ik weer solo, Anne is vertrokken en ik pak mijn tas weer in om te verhuizen naar een goedkoper hostel. Zucht...ik snap nog steeds geen klap van dit OV, ik loop wel. Na een half uur realiseer ik me dat ik die afstand even verkeerd had ingeschat met 17 kg extra op mijn rug... oeps! Tijd voor een glas wijn!

Toevallig is Darren, mijn treinbuddy vanuit Perth, ook in Melbourne, dus dat wijntje hoef ik niet in mijn eentje te drinken. Hilarisch genoeg komen we erachter dat we 'gestalkt' worden door de bebaarde (kerst)man die tijdens onze treinrit voor mij zat (ja, de man wiens raampje ik gebruikte bij gebrek aan een eigen raam). Na onze eerste rit bleek hij ook bij Darren in de trein naar Melbourne te reizen, om vervolgens naast mij op de bank te zitten in mijn hostel en tot slot weer op te duiken naast Darren bij een willekeurige tramhalte!

Vanwege ons liftavontuur hebben Anne en ik niet de kans gekregen om via de "Great Ocean Road" te reizen, de wereldberoemde kustroute naar deze stad. Omdat ik dit natuurlijk toch van mijn lijstje wil afvinken, besluit ik om weer even de toerist uit te hangen en een tour te boeken. Dubbel en dwars waard! Prachtige kliffen, een slingerende weg en woeste oceaan kenmerken deze route, met als hoogtepunt de "12 apostelen" die in de vorm van gigantische rotsen uit de oceaan oprijzen. Wauw, het uitzicht lijkt wel een ansichtkaart, dit had ik niet willen missen!

Melbourne is cultureel, het is heerlijk om mensen en kunst te bekijken. Het ene moment loop je tussen een groep meiden verkleed als levensechte poppen, het andere moment wordt je overdonderd door het talent van sommige straatmuzikanten of sta je even stil bij een prachtige muurschildering in een zijstraatje. Ik kan hier uren slenteren en het voelt als een dag in een theater.

Over theater gesproken, als ik erachter kom dat The Lion King hier in Melbourne speelt, ga ik toch eens informeren naar de kosten van een ticket. Goed nieuws, ze zijn hier stukken goedkoper dan Nederland! Slecht nieuws, alles is uitverkocht voor de komende weken... Ehh, en nu? Deze musical vond ik geweldig in Nederland en ik zou hem dolgraag nog eens zien. Weet je wat, het geluk is met mij op deze reis, dus ik waag een gok. Ik arriveer 2 uur voor de voorstelling begint, bivakkeer naast de ticketverkoop en wacht net zo lang tot er een afzegging komt. Ja hoor! Het meisje achter de balie wordt inmiddels gestoord van me, dus ze lijkt blij van me af te zijn. Een half uur voor de show begint sta ik in de rij om naar binnen te gaan met mijn ticket in de aanslag... "it's the circle of liiiiiiife"... Woohoo!

Nu ik in Melbourne ben is het tijd om mijn lijstje met uitdagingen erbij te pakken. Mijn moeder heeft me de culinaire opdracht gegeven om in één van de restaurants van de Masterchef jury te gaan eten. Nou, dat laat ik me geen twee keer zeggen. Samen met Darren duik ik het Griekse 'Gazi' in voor een overheerlijke lunch in het restaurant van jurylid George. Een proeverij van allerlei gerechtjes lijkt me ideaal en ik doe me te goed aan feta, olijven, tonijn en nog veel meer lekkers, met als dessert (ja, mam) een perfecte pavlova. Buikje rond en missie geslaagd, op naar de volgende!

***
Day 151: a mission in Melbourne
"Sorry, we're fully booked, busy weekend" is the welcome we receive in the first few hostels we visit. After our hitchhiking adventure, Anne and I are dropped off in a suburb of Melbourne by this old rocker and his dog. Sadly, we didn't realize that the final of the world cup cricket would be played in Melbourne that weekend. What do we know?! Before I in came here I hardly ever heard of cricket, let alone the world cup!

After this detour and an illegal ride on the tram (where on earth do we buy those tickets?!) we arrive in the centre of the city. The public transportation feels oddly familiar. The touch on-touch off system that is introduced here is similar to The Netherlands. However, I never thought it possible, it is even worse organised than the one I'm used to. I've been here for almost a week and I still don't fully get this system! Never mind, I'll walk...

Finally we found an available hostel, where they apparently change the rates every hour. Come on, when I called an hour and a half ago the prices were 6 dollars per night lower! Ofcourse, I don't accept this and I won't leave untill I get the cheap rates. So, there we are, we get the right rates and it turns out, we have the 12 bed dorm to ourselves! We leave the instant noodles in our bags and decide to go out for dinner, to get into the Melbourne-vibe.

Only one more day together before Anne has to get back to Adelaide to catch her flight. We stroll over Victoria Market, enjoy the music on the streets and relax under the palmtrees in the park. We might be in this worldly city, but after this chaotic week we can both use a night on the couch with a cup of tea. We retire back into the hostel and curl up in the lounge area. Sometimes you just need moments like that!

The next day I'm solo again, Anne left and I once again pack my bags to move to a different hostel. Oh, I still don't know how to work this public transport, I'll walk. After half an hour I realise that I kind of underestimated the distance with 17 kg extra on my back... oops! Time for a glass of wine!

Luckily my trainbuddy from Perth, Darren, has also made it to Melbourne, so I wont have to drink that wine alone. We are laughing when we realize we are being stalked by the bearded guy (santa) that sat in front of me on our trainjourney (yes, the guy whose window I used in lack of my own window). After our first trip he appeared on the train to Melbourne with Darren, only to pop up on the couch next to me in the hostel and finally show up next to Darren at a random tramstop!

Because of our hitchhiking adventure, Anne and I didn't get the chance to take the Great Ocean Road, the world famous coastal road to this city. Because I, ofcourse, want to check this off my list, I decide to be the tourist again and book a tour. That was totally worth it! Amazing cliffs, a winding road and the great southern ocean, with ofcourse the highlight of the Twelve Apostles, the great rocks rising from the ocean. Wow, this view is spectacular, like a postcard. I wouldn't have wanted to miss this!

Melbourne is culture, it is great to look at the people and the art. One moment you walk amidst a group of girls dressed like real-life dolls, the next you are stunned by the talent of the streetmusicians, only to be stopped in your tracks when you come across a beautiful painting on the walls in a small sidestreet. I could walk around here for hours and it would feel like a day in the theatre.

Speaking of theatre, when I find out The Lion King is playing in Melbourne, I can't resist to check the prices of the tickets. Good news, they are much cheaper than in Holland! Bad news, every show is sold out for the coming weeks... ehh, now what? I loved this musical when I saw it back home and I would really like to see it again. You know what, luck seems to be with me on this trip, I'll take my chances. I arrive two hours before the show starts, camp outside the boxoffice and patiently wait for a returnticket. Yes! The girl behind the counter seems to be fairly annoyed by my presence and seems happy to get rid of me. Half an hour before the show starts I stand in line with my ticket ready... "it's the circle of liiiiiiife"... woohoo!

Now that I'm in Melbourne it is time to get out my list of challenges. My mum gave my a culinary assignment to go and eat at the restaurant of one of the Masterchef jurymembers. Well, you don't have to tell me twice! With Darren I visit the Greek restaurant 'Gazi', owned by George, for a delicious lunch. A tasting of several things of the menu sounds perfect to me and I dive into the olives, feta, tuna and other dishes served, with as a dessert (yes, mum) an amazing pavlova. Fully satisfied and another mission completed, off to the next!