Day 163: Het Rode Hart

*** for English check below
De zon brand op het rode zand van de outback, geen wolkje aan de strakblauwe lucht. Uit het niets rijst een gigantische rots 348 meter hoog op. Ik, 1.56 meter hoog, sta aan de voet van Uluru (Ayers Rock), kijk op tegen de steile wand en laat de grootsheid even op me inwerken. Groots, want deze enkele rots heeft een omtrek van ruim 10 kilometer. Groots, want deze heilige locatie bevat herinneringen van honderden jaren aboriginal cultuur... je kan het bijna voelen. De wandeling rondom geeft ons de kans om alles van dichtbij te bekijken, uiteraard zonder aan te raken of op te klimmen, het is immers heilige grond voor aboriginals en dat respecteren wij als tourgroep.

Van een afstand maakt het overigens net zo'n indruk. Met name bij zonsondergang met een glaasje bubbels! Het sfeertje wordt voortgezet in het kamp, waar mijn zumbamuziek iedereen laat swingen, inclusief onze (overdreven homoseksuele) gids. De eerste dag van dit avontuur wordt in stijl afgesloten wanneer we onze swag uitrollen voor een nacht onder de sterren. Joh, laat dat nou op mijn lijstje met opdrachten staan...Mark, uitdaging (met veel plezier) volbracht! Een swag is trouwens een éénpersoons canvas 'hoes' waar je met slaapzak en al in kan kruipen om je te beschermen en warm te houden tijdens het kamperen. Dat "warm houden" werkte overigens niet echt toen we de volgende ochtend allemaal rillend van de kou wakker werden...

De kou is gauw vergeten als we bij zonsopkomst een eerste blik aanschouwen van onze volgende bestemming, Kata Tjuta (de Olgas). We verkennen deze rotsformaties tijdens een wandeltocht door de Valley of the Winds. Ik vervloek kort mijn nieuwe schoenen als ik mijn enkels decoreer met verschillende soorten blaarpleisters (ik mis mijn roze stappers!) maar vergeet de pijn al snel als ik de heuvel beklommen heb. Wauw! Ik waan me even in Jurassic Park, of (voor filmliefhebbers) het eiland van King Kong. De eeuwenoude vallei die zich voor me uitstrekt voelt op de één of andere manier prehistorisch aan en vraagt gewoon om een kudde dinosaurussen. Ja ik weet het, ik heb een levendige fantasie...

In het kamp kan ik trouwens meer dingen van mijn lijstje afstrepen. Na 4.5 maand in Australië heb ik eindelijk kangaroe gegeten! Om het exotische menu aan te vullen, kregen we de volgende dag kamelenburgers. Omdat ik nu eenmaal graag alles wil proeven, staat krokodil nog op mijn lijstje voor Darwin. Ik maak de dierentuin wel compleet na de kevers en meelwormen in Thailand!

De tweede nacht is van korte duur als we om 5 uur 's morgens vertrekken richting Kings Canyon, om de rest van de groepen zoveel mogelijk voor te zijn en in alle rust te kunnen genieten van de omgeving. Een beetje jammer dat we eerst 600 uitgehouwen treden moeten beklimmen om bovenop de canyon te komen. Zucht...steun...argh... (of zoiets)... Maar de vervloekingen en spierkrampen zijn het wel waard! Ik sta aan de rand van de klif, kan kilometers ver kijken en zie de vallei zich ver onder me uitstrekken. Bovenop waan ik me op Mars, rood steen zover ik kan zien (en ook de temperatuur begint op Mars te lijken nu de zon op is). We volgen het pad rond de canyon en dalen af naar het kleine waterreservoir "The Garden of Eden" waar de gids (heel toepasselijk) een zak appels tevoorschijn haalt voor een momentje rust. Ja daag, rust doe ik niet aan! Al gauw lig ik op mijn buik tussen de rotsen op zoek naar reptielen of ander wildlife. Geen succes overigens...

De rit terug naar Alice Springs duurt zo'n 5 uur, maar dit wordt even onderbroken om met babykangaroes te knuffelen bij een joeyopvang/roadhouse. De python die ze daar hadden mocht ik helaas niet knuffelen. We sluiten de tour af met een etentje in Alice en een potje poolen terwijl we luisteren naar de verschrikkelijke karaoke in de bar... nog een drankje en we zingen net zo hard mee!

Voordat ik vertrek naar Darwin heb ik nog een opdracht te volbrengen. 'Desert Dwellers' is een kampeerwinkel met de slogan "if we don't have it, you don't need it" (als wij het niet hebben, heb jij het niet nodig) uitgesproken door een kameel in de meest irritante reclame ooit (helaas een miljoen keer moeten aanhoren in de roadhouse). Mijn reisgenoot in de trein kent de reclame uiteraard ook en heeft verzonnen dat ik naar die winkel moet gaan, om iets onmogelijks moet vragen wat ze zeker niet hebben en zeggen: "well, if you don't have it, I don't need it". Zo gezegd, zo gedaan, ik sta perplex als ik erachter kom dat ze niet eens wandelschoenen verkopen. Ik kan gelijk hun slogan tegen hen gebruiken als ik mijn blaarcollectie laat zien. Nieuwe schoenen lijken me echt wel nodig! Maar goed, nu even niet, waar is het zwembad? Ik verzet voorlopig geen voet voordat ik in Darwin ben...

***
Day 163: The Red Centre

The sun burns the red sand of the outback, not a cloud to be seen on the blue sky. Out of nowhere, a gigantic rock rises 348 meters high. I, 1.56 meters high, stand at the base of Uluru (Ayers Rock), look up at the steep sandstone wall and let the greatness sink in. Great, because this single rock has a circumference of over 10 kilometers. Great, because this sacred location contains memories of hundreds of years of aboriginal culture... you almost feel it. The basewalk gives us the chance to see everything upclose, ofcourse without touching or climbing because this is holy ground for natives and we respect that as a tourgroup.

From a distance it makes just as much of an impression, by the way. Especially at sunset with a glass of bubbles! The good vibes are continued in the camp, where my zumbamusic gets everyone to swing, including our (very gay) tourguide. We finish the day Aussiestyle by rolling out our swags for a night under the stars. Well, that happened to be on my list of assignments... Mark, challenge completed! A swag, for those who don't know, is like a single person "cover" where you can crawl in with your sleepingbag for some warmth and shelter. That warmth was nowhere to be found though, when we all woke up shivering from the cold the next morning...

The cold is however soon forgotten when we catch a glimp of our next destination at sunrise, Kata Tjuta (the Olgas). We explore these rockformations during a hike through the Valley of the Winds. I curse m y new shoes when I decorate my ankles with all sorts of blister bandaids (I miss my pink shoes!) but the pain slips my mind when I climb the hill. Wow! I feel like I'm in Jurassic Park, or (for movielovers) the island of King Kong. The centuries old valley that stretches out below me feels prehistoric in a certain way and it just ask for a herd of dinosaurs. Yes I know, lively imagination...

Back in camp I get to cross a few things off my list. After 4.5 months in Australoa I finally got to eat kangaroo! To add to the exotic menu, the next day we had camelburgers. Because I like to try everything, crocodile is still on my list for Darwin. I'll complete the zoo after the bugs and meelworms in Thailand!

The second night is very short when it turns out we're leaving at 5 am to get ahead of most of the other tourgroups and be able to enjoy the surroundings in peace. It's a shame we first have to climb 600 rocky steps to get to the top of Kings Canyon. Sigh...grunt...arghh... (or something like that). But the curses and musclepains are worth it! I'm at the edge of the cliff, can see for kilometers in the distance and witness th valley far below me. On top, it feels like I'm on Mars, red rock as far as the eye can see (and the temperatures are beginning to feel like Mars too, now that the sun is up). We follow the path around the canyon and descent into "The Garden of Eden" where our guide (ironically) pulls out a bag of apples for a bit of a rest. Rest? No way, not in my book. Soon I'm laying flat between the rocks looking for reptiles and other wildlife. No luck by the way...

The journey back to Alice Springs takes about 5 hours, but we have a little break to cuddle some joeys at a roadhouse. Sadly, I wasn't allowed to cuddle the python they had over there. We conclude the tour with dinner and a few games of pool while we listen to some really bad karaoke in the bar... one more drink and we'll be singing just as loud!

Before I leave to Darwin, I have one more assignment to fulfill. 'Desert Dwellers' is a campingestore in Alice with the slogan "if we don't have it, you don't need it", spoken by a camel in the most annoying commercial ever (sadly seen it about a million times in the roadhouse). My travelbuddy on the train had ofcourse also seen this commercial and gave me a challenge. Go to the store, ask for something they surely don't have and say "well, if you don't have it, I don't need it". Ofcourse, set me a challenge and I will do it. I'm in shock when I discover they don't even have hiking boots. So I'm able to use their slogan against them when I show my blistercollection. New shoes seem quite needed! Ah well, not right now, where is the pool? I plan on not moving a foot untill I arrive in Darwin...