Day 320: ter Land, ter Zee en in de Lucht

*** for English, check below!

Voel je ooit de behoefte als je 's morgens opstaat om je vast te laten koppelen aan een knappe vreemdeling en uit een vliegtuig te springen op 15000 voet hoogte? ...nee? ...nou, ik wel! Ongelofelijk maar waar, ik heb een skydive gedaan. Ik hees mezelf in een geweldig mooie oranje overall, kreeg een tuig aangemeten, heb even gauw mijn excuses aangeboden aan mijn moeder (die natuurlijk nog totaal niet op de hoogte was van het feit dat haar enige dochter deze gestoorde stunt ging uitvoeren) en ik kroop in het vliegtuig. Op de een of andere manier zat ik daar met een stomme grijns op mijn gezicht terwijl ik onder me de prachtige wereld van Nieuw Zeeland kleiner zag worden. Toen greep mijn held (ofwel, de man met de parachute) me stevig vast (hoe laat ik een skydive romantisch klinken) en ik voelde de klik (van mijn tuig aan de zijne, wel te verstaan). De deuren gingen open, ik werd langzaam naar voren geschoven, 1 2 3 en gaan! Mijn gedachten? Aaaaaaahhh... dit is hoog... dit is geweldig... dit is koud... oh, hallo cameraman! Smile!

Zo ging het ongeveer gedurende 60 seconden, tot de parachute open ging en we langzaam richting de vaste grond bij Lake Wanaka afdaalden. De stomme grijns groeide tot een brede lach van oor tot oor terwijl ik op het gras landde en ik een laatste keer zwaaide naar de cameraman. Het kan me niet schelen dat het 10 uur 's morgens is, ik verdien geloof ik wel een glas wijn na al dit! (gelukkig kwam ik voorbereid). Hoe overtref je deze ochtend? Nou, niet. Maar een goed diner van de beroemde Fergburger in Queenstown met mijn reisgroep en superchauffeur Kookie is een goed einde van de dag.

De volgende ochtend start ik een lange busrit richting Milford Sounds (wat eigenlijk een fjord is) om de steile bergen, de vele watervallen en laaghangende wolken te bewonderen boven het water. Een beetje regen doet geen zeer (een heleboel ook niet) want het grootste gedeelte van de tour vindt plaats in een overdekte bus en boot. Eerlijk gezegd worden de watervallen er alleen maar beter op met al het regenwater wat eraan toegevoegd wordt.

Terug in Queenstown en tijd voor een feestje! Waarom? Nou, het is mijn verjaardag deze week en kmdat ik deze reisgroep ga verlaten, hebben ze besloten het vandaag al met me te vieren! De Queenstown kroegentocht was een goed excuus en ik heb mijn pre-verjaardag in stijl gevierd. Inclusief glitter, glow in the dark gezichtsschilderingen, lapdances (jaja), gratis drankjes en het uitblazen van de kaarsjes (oke, Kookies aansteker, we hadden geen kaarsjes). Wat gebeurt in Queenstown blijft in Queenstown (tenzij het op facebook gepost wordt) maar dit is een verjaardag die ik me lang zal herinneren!

Zoals ik al zei heb ik de groep hierna verlaten om iets sneller mijn weg omhoog te vervolgen zodat ik genoeg tijd heb om het Noorder Eiland te ontdekken. Ik kom weer langs Kaikoura, waar vorige keer mijn walvistour niet doorging vanwege te ruige zee. De gids zegt dat het weer deze keer perfect is, dus vol enthousiasme koop ik mijn ticket en wacht ik in de rij om op te stappen. "Onze excuses dames en heren, alle tours van vandaag zijn gecancelled vanwege de aardbeving in Chili en een mogelijke tsunami aan de kust van Nieuw Zeeland". Ja hoor, heb ik weer! ...maar weer terug naar het hostel (van die tsunami is overigens nooit iets terecht gekomen).

Ik geef niet op, geen ruige zee of tsunami kan me weerhouden om walvissen te zien. Het staat al jaren op mijn lijstje dus ik ga Kaikoura niet uit voordat ik een Walvis heb gezien! Dus, ik boek nog een nacht in het hostel, regel een andere bus voor de volgende dag en probeer de tour gewoon nog eens de volgende ochtend. Kijk, de boot gaat en voordat we goed en wel op zee zijn laat de eerste potvis zich zien. We hebben letterlijk 30 seconden voordat hij besluit naar de bodem van de oceaan te duiken, maar niet voordat hij ons een blik laat werpen op zijn gigantische staart. Yes! De ochtend wordt alleen maar beter als een tweede potvis wordt gezien en enkele minuten naast de boot blijft zwemmen. Ik glimlach... hoe mooi was dat?! Helemaal happy, kom maar op met het Noord Eiland!


***
Day 320: Land, Sea and Skies

Do you ever wake up and feel the urge to be strapped to a beautiful stranger and jump out of a plane at 15000 ft up in the sky? ...no? ...well, I did! Unbelievable, but yes, I did a skydive. I dressed myself in a stunning orange suit, got the straps tied on, made a quick apology to my mom (who was still blissfully unaware that her only daughter was doing this crazy stunt) and crawled into the plane. Somehow I couldn't get the stupid grin of my face as I stared out of the window and saw the beautiful world of New Zealand stretch out below me. Then my hero (meaning, the guy with the parachute) pulled me tight (how can you make a skydive sound romantic?) and locked me in. The doors opened, I was being shuffled forward, 1 2 3 and there we go! My thoughts? Aaaaaaahhhh... this is high... this is awesome... this is cold... oh, hi cameraman! Smile!

That's basically how it went for 60 seconds, before the parachute was unleashed and we drifted slowly back to safe grounds near Wanaka Lake. The stupid grin grew into a ridiculous smile as I landed on the grass and waved one last time to the cameraman. I don't care it's 10 in the morning, I deserve a glass of wine after this (luckily, I came prepared on that front). How do you top a morning like that? Well, you don't really. But a good meal from the famous Fergburger in Queenstown with my travelgroup and awesome busdriver Kookie was a good way to finish the day.

The next day I hopped on a long busride towards Milford Sounds (which is actually a fjord) to see the stunning mountains, waterfalls and low hanging clouds above the water. A little rain won't hurt me, because almost the whole trip is done under the roof of a comfy bus and boat. Honestly, the waterfalls only look more stunning with all the rainwater added to them.

Back into Queenstown and ready to party! Why? Well, it's my birthday this week and because I'm leaving this travelgroup they decided to celebrate it now! The Queenstown pubcrawl was a good way to do it and I had my pre-birthday in style. Including glitter, facepaint, lapdances, free drinks and me blowing out my birthday candle (okay, Kookies lighter, we had no candles). What happens in Queenstown, stays in Queenstown (as far as it's not posted on facebook), but this was definately a birthdayparty to remember!

As I said, I left the group after this, making my way up a bit quicker to have enough time on the North Island. I come across Kaikoura again, where my whalewatch got cancelled last time. Well, try again! The tourguide says the weather looks perfect, so full excitement I buy my ticket and wait to be boarded. "Our apologies, but all whalewatches have been cancelled today because of the earthquake in Chile and the risk of a tsunami hitting the coast of New Zealand". Are you kidding me?! ... I guess it's back to the hostel again.

I'm not giving up, no rough sea or tsunami can stop me from seeing these freaking whales. This has been on my bucketlist forever, so I'm not leaving Kaikoura before I see a whale! So, I book another night in the hostel, rebook my next bus for the coming day and try again in the morning. Ha! All is well, the boat goes out and before we're well out on the open sea a spermwhale is spotted. We get about 30 seconds to see it, before it dives back to the bottom of the ocean to feed, but not before showing us a spectacular view of his enormous tail. Yay! The morning gets even better when a second whale is spotted and swims next to our boat for several minutes. I smile to myself... how amazing was that?! I'm happy, bring on the North Island!