Day 305: van G'day tot Goodbye

*** For English check below!

Wat kan ik mezelf toch gelukkig prijzen. Ik pak gewoon even mijn backpack, reis naar de andere kant van de wereld en zie wel hoe het gaat... en nu heb ik het genoegen om zoveel mooie mensen te bedanken die mijn reis mooier hebben gemaakt. Sterker nog, mijn laatste week in Australië kon ik gewoon bij mijn geweldige vrienden thuis komen, mooi geen overvolle hostels en vreemde keukens meer! Ja, dat is geluk, ik kan op diverse plekken aankloppen en genieten van lief gezelschap, een thuisgekookte maaltijd, relaxen op de bank of op het terras en gewoon samen zijn. Daarom nogmaals, bedankt mijn lieve maatjes!

Ik heb inmiddels volop kennis gemaakt met Boyd zijn familie, bij wie je je niet anders dan thuis kan voelen. Ik deel nog een paar nachten een kamer met Sonja, ga met de meiden van de familie een dagje naar Noosa voor een mooie kustwandeling en maak me langzaamaan klaar voor mijn vertrek uit Australië. Boyd zet me af bij het vliegveld voor mijn vlucht naar Sydney, maar niet voordat hij me verzekerd dat ik elk moment terug mag komen. Ze zien het al helemaal voor zich dat ik straks bij hen een kamer kan krijgen, met bureau om te studeren én af en toe een auto om te lenen. Alles om me een rustige plek te geven om me voor te bereiden op mijn examen volgend jaar april (om een werkvergunning als dierenarts te kunnen krijgen hier). Nouja, steek dat maar in je zak! Ik weet nog niet hoe alles gaat lopen, maar ik kan hier in ieder geval op terugvallen!

In Sydney besluit ik om nog even van de luxe te genieten en een privekamer te boeken in een budgethotel bij het vliegveld. Ik heb immers maar één nacht en vlieg morgenochtend vroeg door. Luxe is voor mij de mogelijkheid om halfnaakt door de kamer te lopen zonder je druk te maken over vreemden die mee kunnen kijken. Nee serieus! Mijn laatste middag in Australië lig ik in mijn ondergoed op bed te genieten van een laat diner uit de snoepautomaat en een slechte serie op tv (jaja, laat me met rust, ik had gewoon even zo'n dag!).

Was ik toch even vergeten hoe het is om met Emirates te vliegen! Ik plof neer op mijn stoel met privé tvscherm, superveel beenruimte (die ik met mijn lange benen natuurlijk erg nodig heb) en een verfrissend warm handdoekje wordt me aangeboden door de stewardess. Al gauw krijg ik een drie-gangen lunch, terwijl ik één van de nieuwste films afspeel. Hè jammer, zijn we er al?

Jahoor, we zijn er. Ik zie de kust, het groene landschap, de besneeuwde bergen, de wolken... hallo Nieuw Zeeland!


***
Day 305: From G'day to Goodbye

How lucky am I? I just grab my backpack, travel to the other side of the world en decide to just see how it will go... and now I have the pleasure to thank all these beautiful people that I've met and that have made my journey so much more than I could have ever hoped it to be. Even better, my last week in Australia I can spend at my awesome friends homes, no more crowded hostels and crappy hostelkitchens! Yes, that is happiness, I was able to stay at several different homes, enjoying the company of good friends, eating a nice homecooked meal, relaxing on the couch or on the terrass and just be together for a while. That's why, again, thank you so much my dear mates!

In the mean while I've fully met Boyds family, with whom you can not help but feel at home. I share a room with Sonja for a few nights, go with the girls of the family on a nice coastal walk in Noosa and slowly get ready for the trip out of Australia. Boyd drops me off at the airport for my flight to Sydney, but not before ensuring me that I can come back at any time in the future. He's got it all figured out how he's going to give me a room of my own, with a desk to study at and every now and then a car that I can borrow. All to give me a quiet place to prepare for my exam next year in april (to get my veterinary license here). Well, there you go, did I tell you how lucky I was? I'm not sure yet how everything will work out, but it certainly is good to know I have something to fall back on!

In Sydney I decide to enjoy the luxury a bit longer and book a private room in a budget hotel on the airport. I only have one night and my ongoing flight is early the next morning. Luxury to me is being able to walk around the room half naked without having to worry about strangers gawking at you. No, seriously! My last day in Australia I spent lying on the bed in my underwear enjoying a late dinner from the vendingmachine while watching stupid series on tv (I know, leave me alone, I just had one of those days!).

How could I have forgotten how awesome Emirates is. I stretch out in my seat with private tv-screen, an enormous amount of legspace (which I need ofcourse, because of my very long legs) and I get handed a refreshing hot towel from the stewardess. Soon I get served my three course lunch, while I'm playing one of the newest movies. Ah crap, are we there yet?

Yes we are! I can see the coast from my plane window, the green plains, the snowy mountains, the clouds... hello New Zealand!